Damian: Bez miłości nie da się żyć. Bardzo chciałbym opisać tutaj swoją cała historie, jak powoli tracilem osobę na której tak bardzo mi zależało. O nowennie dowiedziałem się od własnej mamy która się nią modliła. Opowiadała że działa. Realizujemy naszą potrzebę miłości i więzi poprzez komunikację, budowanie i utrzymywanie relacji, zawieranie związków małżeńskich, przyjaźń itp. Nie chcemy czuć się porzuceni, wykluczeni, samotni. Pragniemy bliskości, chcemy być częścią wspólnoty, potrzebujemy związku z drugim człowiekiem. 5. Nowy związek - jak żyć w Kościele" - rozmawia Szymon Graniczka. którzy zdecydowali się na taki model związku: bez seksu, ale za to z komunią. to jest postawa miłości. Przecież A co jest podstawą udanego związku? Na pewno nasza osobowość, to jakie wzorce mieliśmy w dzieciństwie, czy mamy poczucie własnej wartości, chęć do kompromisu, umiejętności zrozumienia drugiej osoby, gotowość do poświęceń, empatię, dojrzałość. Miłość to nie motyle w brzuchu, tylko wspólne budowanie codzienności. Wspólne finanse a związek bez miłości. Wspólne finanse wiążą mocniej niż ślub, dlatego też wiele osób decyduje się na związek bez miłości, byle tylko nie musieć klepać biedy. Dotyczy to bardzo często kobiet, które w ogóle nie pracują zawodowo lub otrzymują niską pensję. Jest uzależnieniem. Stanem, w którym w relacja z drugim człowiekiem jest jedynym sposobem na zaspokojenie naszych potrzeb, a partner jest postrzegany jako wyłączny dawca a jednocześnie ktoś, kto nas ogranicza i więzi. Miłość toksyczna jest zawsze miłością nieszczęśliwą, choć obfituje też w chwile uniesień, zaś miłość . Pragnienie posiadania rodziny, ustabilizowanego życia, bycia kochaną oraz w niektórych przypadkach kierowanie się presją opinii społecznej sprawia, że kobiety decydują się na związek bez miłości. Czy takie rozwiązanie może przynieść upragnione szczęście?W dawnych czasach małżeństwa były aranżowane przez rodziców chłopaka i dziewczyny, sami zainteresowani zazwyczaj nie mieli w tej kwestii nic do powiedzenia. Współcześnie w Polsce mamy ten komfort, że kobieta sama postanawia, kto będzie jej wybrankiem. Pomimo tego, wiele z nich decyduje się na partnerstwo, które nie opiera się na uczuciu miłości. Dla niektórych ważniejsza jest stabilizacja i bezpieczeństwo. Dostatnie życie, brak trosk o kwestie finansowe oraz zero wyrzeczeń czasami oddziałują bardziej niż motyle w brzuchu. Zwolenniczki relacji opierających się na przyjaźni argumentują swoją decyzję tym, że zakochanie i fascynacja przemijają. Po latach związku pozostaje jedynie frustracja, wzajemne pretensje. Często towarzyszy temu również niepewność finansowa. Czy warto tak ryzykować? Ich zdaniem nie. Ładna biżuteria, cotygodniowe wypady na zakupy, wizyty w salonach piękności i zagraniczne wyjazdy są im w stanie zrekompensować brak życia przychodzi i odchodzi, a lata lecą. Spokojny dom, śmiech dzieci, rola pani domu to dla niektórych kobiet priorytet. Kończą studia, zaczynają pracować i patrzą jak ich szczęśliwe koleżanki zaręczają się, wybierają białe suknie, a potem rodzą gromadkę pociech. One jednak nadal pozostają samotne. Kiedy spotykają się w gronie swoich przyjaciółek słyszą tylko: „To jak tam, poznałaś kogoś?” albo wyłapują ukradkowe, dwuznaczne uśmiechy i jednoznaczne spojrzenia. Czują się gorsze, niepotrzebne. Co prawda bycie singlem jest modne, ale głęboko w świadomości ludzi pozostaje zakorzenione przeświadczenie, że samotna kobieta po 30. to niespełniona i pechowa osoba (której być może nikt nie chce albo coś z nią nie tak…). Bycie żoną i matką jest, zdaniem wielu, jedyną słuszną i gwarantującą szczęśliwe życie rolą. Dlatego niektóre panie zrezygnowane wchodzą w związki z mężczyznami, których nie kochają. Widząc na ulicach szczęśliwe, zakochane pary, tłumaczą sobie, że przecież ich mężem jest dobry człowiek, mają cudowne dziecko, niczego im nie brakuje. Nawał obowiązków powoduje, że na co dzień rzadko myślą o swoim życiu, trudne momenty pojawiają się przeważnie porą nocną, kiedy dochodzi do miłosnych zbliżeń. Wiele kobiet, będących w takiej sytuacji, poznaje potem kogoś po latach i wchodzi w niezobowiązujące relacje. To z kolei rodzi wyrzuty sumienia, że ranimy innego człowieka, który nas kocha, a także frustrację, że tej ukochanej osobie możemy poświęcić tak mało czasu. Posiadanie dzieci dodatkowo komplikuje się, że ideałem mężczyzny jest niegrzeczny facet z dobrymi manierami. Czy to prawda? Chyba coś w tym jest. Zakochujemy się przeważnie w przystojnych, bezczelnych i wygadanych chłopakach. Na tych zwyczajnych, miłych i zachowawczych zwracamy uwagę znacznie rzadziej. Niestety ten wymarzony typ ma zazwyczaj duże powodzenie i często wykorzystuje to, raniąc zakochane w nim kobiety. Niejednokrotnie taki cios powoduje, że boimy się ponownie zakochać albo należymy do tego gatunku osób (jeżeli możemy o takim mówić), które kochają tylko raz w życiu. Owa obawa przed kolejnym zranieniem bądź przekonanie o tym, że już nigdy nie poczujemy czegoś podobnego, popychają kobiety w ramiona tych dobrych i spokojnych mężczyzn, którzy otaczają je czułą opieką. Choć w tych związkach zazwyczaj im czegoś brakuje, znajdują pewną formę szczęścia. Wiele z nich mówi też, że uczucie przychodzi z czasem. Co prawda nie opiera się na silnej chemii, jednak ma silniejsze podstawy. Składają się na nie zaufanie i przyjaźń. Co tu ukrywać, większość z nas to jednak niepoprawne romantyczki, które już od dzieciństwa snują marzenia o księciu na białym koniu. Kobiety, które na pierwszym miejscu stawiają miłość i nie wyobrażają sobie związku bez tego uczucia, nazywają pozbawione go relacje układem. Trudno odmówić im racji. Poświęcamy swoją uwagę i oddajemy ciało w zamian za pieniądze, ustabilizowane życie, spokojny dom, rodzinę oraz inne rzeczy, które wydają nam się ważniejsze niż trwające kilka lat uniesienia. Przeciwniczki realistycznego myślenia twierdzą, że choć chwile gwałtownych miłosnych wzlotów faktycznie mijają, związek wchodzi potem w głębszą fazę. Natomiast to, czy przetrwa, zależy od obojga warto zatem decydować się na związek bez miłości? Przede wszystkim powinnyśmy zastanowić się, co w życiu jest dla nas najważniejsze. Czy będziemy umiały spędzić całe życie z człowiekiem, którego nie kochamy? Co będzie, jeśli po latach poznamy innego mężczyznę i obdarzymy go uczuciem, a będziemy już posiadały nie tylko męża, ale i dzieci? Na te pytania każda samotna kobieta musi odpowiedzieć sobie do odwiedzenia naszego sklepu. Pod tym adresem znajdziecie sukienki idealne na romantyczną kolację we dwoje. Marzy Ci się prawdziwa intymność w związku bez żadnych gier? Bliskość bez strachu, taka, która nie traktuje miłości jako narzędzia, nie sprawia, że myślisz, że kochanie kogoś jest równoznaczne z bólem i w związku jest bardzo ważna. To więź, która sprawia, że czujesz się szczęśliwy, jakbyś unosił się w chmurach. Ale Twoje doświadczenia związane ze związkami mogą sprawić, że zapytasz, kiedy kończy się faza miodowego miesiąca, czy to naprawdę jest miłość? Dlaczego to boli?Dziś nauczymy się, jak stworzyć intymność w związku bez gier i bólu. Prawdziwą, czystą, szczerą się dla relacji, a intymność w związkuPoświęcanie się w związku i poświęcanie siebie w imię miłości jest tym samym. Myślisz, że musisz się poddać, pozwolić na pewne rzeczy, ponieważ “miłość wszystko zwycięża”.Tylko że takie poświęcenie w imię miłości daje nam tylko ból.“To było tylko drobne potknięcie, to nic takiego” mówisz, ocierając łzę z oka, przeganiając grymas rozczarowania z twarzy i spuszczając głowę w dół w akcie absolutnego poddania.“On powiedział, że się zmieni, a ja tak mocno go kocham, że chcę dać mu kolejną szansę” (tak jakbyś nie dała mu już 8 szans wcześniej), mówisz to, usiłując przekonać samą siebie, że wciąż jest nadzieja na szczęśliwe spojrzysz na to w ten sposób, wydaje się to ironiczne czy wręcz absurdalne. Ale przykłady zobrazowane przy pomocy przytoczonych powyżej cytatów są o wiele częstsze i bardziej prawdziwe, niż powinny się stanie, jeśli nie będziesz poświęcać się w związku? Co się stanie, jeśli zerwiesz, kiedy zauważysz pierwszy znak braku szacunku? Może rodzic powiedziałby: “dzieciaki nie starają się już pracować nad związkiem.”To prawda, nic nie usprawiedliwiamy. Nie chcemy pracować na fałszywą intymnością, pełną oszustwa, fałszywej miłości, bólu. Nie chcesz przyznać, że pragniesz być z tą osobą tylko dlatego, że ją kochasz, nawet jeśli sprawia, że te rzeczy, które mówimy tak, jakby były prawdami absolutnymi, są tylko w naszym umyśle i pchają nas do popełniania w kółko tego samego błędu, do dawania bez otrzymywania niczego w zamian i poświęcania wszystkiego w imię wierzysz, że zasługujesz na więcejTwoje wyobrażenie o związku zostało stworzone przez bajki, w których wszystko jest idealne. Wierzysz w to i myślisz, że tak wygląda prawdziwe życie. Ale nie zdajesz sobie sprawy, że to tylko historie, iluzje sprawiają, że się poddajesz, ulegasz innym. Taka postawa obniża Twoją samoocenę i sprawia, że wierzysz, że nie zasługujesz na więcej. Nie zasługujesz na nic poza tymi zniewagami, ponieważ wierzysz, że na nie zasługujesz. Lub myślisz, że powinieneś być wdzięczny, że ktoś jest przy myślisz, że jeśli związek nie działa, to twoja wina, bo nie dajesz z siebie 200%. Ponieważ uważasz, że odpowiedzialność za udany związek spoczywa w całości na Twoich to jest warte całego bólu? Płaczesz, cierpisz, walczysz o coś, co nie działa? Ten rodzaj intymności nie jest tym, czego potrzebujesz. Więc czemu na to pozwalasz?Prawdziwa intymność w związkuZnalezienie prawdziwej intymności w związku jest możliwe, jeśli będziesz podążać za naszymi wskazówkami i porzucić stare przyzwyczajenia, na których do tej pory budowałaś swoje relacje: Miłość i związana z nią intymność nie jest bitwą, którą musisz wygrać. To jest coś, co budujesz. Jeśli druga osoba cię skrzywdzi, nie wierz w jej obietnice, że się zmieni, tylko zakończ toksyczny związek. Nie bierz odpowiedzialności za cały związek. W zdrowym związku każda osoba wnosi 50%. Zerwanie nie oznacza, że życie się skończyło. Ale często przekonanie, że rozstanie jest równoznaczne z końcem świata, sprawia, że trwasz w szkodliwym związku. Ważne jest, abyś przestała postrzegać związki jako coś, co nadaje sens Twojemu życiu oraz tolerować rzeczy, które Cię ktoś zadaje Ci ból, czemu z nim jesteś? Marnujesz czas, w którym możesz się rozwijać, zamiast pozwalać komuś sprawiać, że czujesz się jak mała, bezwartościowa może Cię zainteresować ... Nie zmienisz swojego partnera, choć z czasem zmieni się wasz związek. Nie unikniecie kryzysu, ale nie krytykujcie się za niego publicznie. Co jeszcze warto wiedzieć? Oto lista prawd i zasad dla waszej dwójki. W końcu obydwoje macie w związku takie same prawa i obowiązki. 1. Deadline na zakończenie konfliktu - 24h Małe konflikty trzeba rozwiązywać w zarodku, a duże - dopóki nie przerodzą się w gigantyczne. Im szybciej się za to zabierzecie, tym lepiej dla was. Macie dobę na to, by wyjaśnić partnerowi swój punkt widzenia, kuć żelazo póki gorące, rozładować powstałe między wami napięcie. 2. Nie obwiniaj partnera, nawet jeśli jego wina jest oczywista Nie mów pod adresem drugiej osoby "to twoja wina!". Rozumiem, że robisz to, by dać upust swojej frustracji i złości, ale tym samym sprowadzasz partnera do defensywy. Po takich słowach on musi się bronić, skupić się na udowadnianiu swojej niewinności, tymczasem sedno problemu zostaje nietknięte. Zamiast więc wpisywać się w rolę ofiary, a parterowi przyczepiać łatkę winowajcy, skup się na tym, co doprowadziło do twojej złości, co tak naprawdę się stało, co parter takiego zrobił. I to o tym dyskutujcie. 3. Poznaj język miłości swojego partnera Każdy z nas ma swoje sposoby na okazywanie miłości. Kobiety zazwyczaj lubią słuchać zapewnień o uczuciu partnera, a mężczyźni wolą miłość dostrzegać i okazywać poprzez czyny. Poznaj więc definicję miłości swojej drugiej połówki i pamiętaj o niej, kiedy będziesz chciała powiedzieć "kocham cię najbardziej na świecie". 4. Nie utożsamiaj seksu z intymnością Intymność w związku sprowadza się nie tylko do kontaktów cielesnych. Intymność to także dzielenie z drugą osobą swoich lęków, marzeń, nadziei, pragnień. To także się liczy. Nie martw się więc, że z biegiem lat częstotliwość waszych stosunków seksualnych słabnie. Dopóki sobie ufacie, czujecie się w swoim towarzystwie bezpiecznie na tyle, by mówić sobie o wszystkim, nadal jest między wami silna, intymna więź. I seks tego nie zmieni. 5. Po pierwsze przyjaźń Przyjaźń to podstawa długotrwałego związku. Jeśli potraficie się wspólnie śmiać, dobrze bawić w swoim towarzystwie, umiecie także sprostać problemom i żaden kryzys (którego na pewno nie unikniecie) nie będzie wam straszny. Jakie zasady powinny obowiązywać w każdym związku? / Unsplash / Toa Heftiba Foto: unsplash 6. Nie odpuszczaj sobie Po ślubie kobieta odpuszcza depilację, make-up i chodzenie w seksownych sukienkach, a facet wymienia swój sześciopak na brzuchu na sześciopak piwa i zamiast po bieżni biega po kanałach telewizyjnych - tak często żartujemy porównując życie sprzed i po ślubie. Żarty żartami, ale nie warto sobie odpuszczać. Trzeba nadal dbać o siebie, swój wygląd tak, by czuć się dobrze ze sobą, być stale atrakcyjną dla partnera i pokazać mu, że zależy nam na tym, by mu się podobać, by on nadal nas pożądał i niezmiennie myślał, że ma piękną żonę (partnerkę lub męża, bo jak wszystkie inne punkty, tak i ten dotyczy zarówno panów, jak i pań). 7. Szanuj waszą prywatność Nie wypuszczajcie waszych kłótni poza ramy waszych czterech ścian (nie mówimy tu o przemocy i innych przestępstwach, które wymagają interwencji osób trzecich). Darujcie sobie opowiadanie o tym, co między wami zaszło podczas rodzinnych spotkań, albo w mediach społecznościowych. Szanujcie swoją prywatność i żale i zażalenia wobec partnera składajcie bezpośrednio na jego ręce. I jeszcze jedno - nie krytykujcie się publicznie. Photo by Kristopher Roller on Unsplash Foto: Ofeminin 8. Szanuj swoich teściów Relacje z teściami nie zawsze układają się tak, jakbyśmy sobie tego życzyły. Ale co by się nie działo, to są rodzice osoby, którą ty kochasz. Jedni z najważniejszych ludzi dla niego, a ty jeśli chcesz uniknąć małżeńskich napięć, nieporozumień, kłótni, musisz ich zaakceptować, dbać o pozytywną relację między wami. W końcu i ty i oni kochacie tego samego człowieka. 9. Plan finansowy i domowa księgowość To także ważne - jasne zasady, kto ile wkłada do domowego budżetu. Kto płaci za prąd, a kto spłaca ratę kredytu. Zasady oczywiście powinny być elastyczne, mogą ulegać modyfikacjom, ale to szalenie ważne, by prowadzić taką domową księgowość. Kłótnie o pieniądze zdarzają się w parach bardzo często. Zbyt często. 10. Żadnych sekretów. Nigdy Wzajemna szczerość pozwoli wam całkowicie otworzyć się na drugą osobę. To może początkowo przerażać, bo czy on rzeczywiście musi o wszystkim wiedzieć? Powinien. To dotyczy także przeszłości. W końcu dzielimy z nim życie. Jakich zasad pilnować będąc w związku? / Unsplash / Toa Heftiba Foto: unsplash 11. Nie naprawiaj go Nie zmienisz swojego partnera. Mówiła ci o tym na pewno mama i babcia, bo to zasada stara jak świat. "On się zmieni po ślubie"? Tylko jeśli naprawdę będzie tego chciał. Ty na pewno go nie zmienisz. 12. Nie używaj seksu jako waluty Wymiana barterowa - twoje żądanie w zamian za seks - nie sprawdzi się w żadnym związku. Seks to bliskość, jaką dajecie sobie nawzajem, a używanie go jako karty przetargowej to oszukiwanie drugiej osoby. 13. Związek to drużyna, która zawsze gra do jednej bramki Podejmując decyzje zawsze na pierwszym miejscu miejcie dobro swojego partnera. I zawsze zajmujcie wspólne stanowisko, wobec dzieci, rodziców, znajomych. Bądźcie drużyną, która ma wspólne cele i dla której priorytetem jest zawsze partner. 14. Nie odcinaj go od jego rodziny i znajomych Nie wyrywaj jego korzeni. Nie oczekuj, że zerwie kontakty z nielubianymi przez ciebie kumplami, albo członkami rodziny. Bierzemy swoich partnerów z całym dobrodziejstwem inwentarza. Nawet jeśli niekoniecznie lubimy spotykać się z jego kumplami, nie zabraniajmy mu kontaktów z nimi. Dobre relacje z innymi ludźmi to istotna wartość dodana do związku. 15. Zawsze śpijcie razem Kolejna mądrość ludowa, którą każda osoba będąca w związku powinna wziąć sobie głęboko do serca. Wspólne spędzanie nocy buduje poczucie przynależności do drugiej osoby, a podczas trudnych dni, wyznacza czas na pogodzenie się. Łóżko to meta, która kończy każdą kłótnie. A przynajmniej dobrze żeby tak właśnie było. Zobacz również: ​12 cech mężczyzny idealnego. Jeśli go spotkasz - zatrzymaj na zawsze! Twój partner wiecznie przekłada ślub? To prawdopodobnie wieczny kawaler Poderwać, upokorzyć i wyśmiać. Pigging to nowy "trend" randkowy, na który trzeba uważać Może zainteresuje cię też: Każdy długodystansowy związek ma swoje lepsze i gorsze momenty. Wspólne życie, doświadczenia i czas mogą wzmacniać lub wypalać związek do zgliszczy. Najwięcej zależy od czterech niszczycielskich zachowań, na które powołuje się ekspert. Co świadczy o tym, że ten związek nie przetrwa? Czterej jeźdźcy Apokalipsy John Gottman, psycholog specjalizujący się w terapii małżeństw i założyciel Gottman Institute, stworzył listę destrukcyjnych zachowań w relacjach o nazwie: Czterej jeźdźcy Apokalipsy. W wielu związkach sygnały, że zmierzamy w bardzo złym kierunku, pojawiają się o wiele wcześniej, niż mogłoby się wydawać. Gdy do gry wchodzą czterej jeźdźcy apokalipsy, relacja jest poważnie zagrożona. 1. Pogarda Tam, gdzie kończy się miłość, wkrada się pogarda i łokciami rozpycha się bez oglądania na przeszłość. Zaczyna się zazwyczaj niewinnie, kolejny drobiazg zaczyna irytować, kolejna sprzeczka kończy się zamieceniem brudów pod dywan. Pojawia się pogarda. Wyjątkowo krzywdzący rodzaj gniewu. Pogarda jest przeciwieństwem miłości. I chociaż pogardliwe zachowania mogą czasami przeciekać nawet związkach pełnych miłości, pogarda jako wzorzec niszczy miłość. Pogarda ze strony jednego partnera często zostaje odwzajemniona. Więc jeśli czujesz, że twój partner cię nie kocha, zastanów się, w jakim stopniu ty też możesz go nie kochać. 2. Krytyka Nawet jeśli krytyka jest rozsądna i konstruktywna, Gottman sugeruje, że dana osoba potrzebuje aż 20 pozytywnych informacji zwrotnych, aby móc zaakceptować jedną negatywną część. Kiedy krytyka jest złośliwa lub raniąca, zawiera w sobie wyzywanie lub podważa to, co robi ukochana osoba, żadna ilość pochwał nie może jej zrekompensować. Zamiast nieustannie krytykować, postaraj się zidentyfikować dobre rzeczy, które robi twój partner, rzeczy, które w nim kochasz, i rzeczy, z których jesteś dumny. Zobaczysz, jak bardzo zmieni się twój związek. Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem wideo 3. Postawa obronna To jeden z najczęstszych mechanizmów obronnych, jakie stosujemy. Gdy przestaje się układać, a konflikty pozostają nierozwiązane, zaczynamy budować wysokie i grube mury ochronne. Defensywność niszczy zdolność rozwiązywania problemów w związkach. Jeśli twój partner ma problem, to jest prawdziwy problem — bez względu na to, jak się z tym czujesz i jak ty go oceniasz. Partnerzy stosujący ten mechanizm systematycznie lekceważą potrzeby i uczucia swoich partnerów. Niektóre oznaki, że konsekwentnie bronisz się w związku: Myślisz, że twój partner jest nadmiernie wrażliwy lub przesadnie reaguje. Myślisz, że robienie dobrych rzeczy dla swojego partnera powinno oznaczać, że nie musisz wprowadzać zmian. Większość czasu spędzasz na mówieniu partnerowi, dlaczego się myli. Rzadko przepraszasz. Myślisz, że większość problemów w twoim związku to wina twojego partnera. To, co charakteryzuje postawy obronne w związku, to ciągle powracające wzajemne pretensje, gdy tylko coś pójdzie nie tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Wzajemne obwinianie i szukania czarownicy do spalenia na stosie, uniemożliwiają rozwiązanie nawet błahych sprzeczek. 4. Obojętność Kiedy nie ma już nawet kłótni, a do związku wkrada się obojętność, nie ma już nic. Nie chce ci się już nawet kłócić. Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się milczeć lub stosować ciche dni? A może wasze kłótni kończą się tym, że jedno z was wychodzi? Nie chcesz rozmawiać o problemie? Jeśli tak, to nie dość, że wymurowałeś już solidną barierę, nie zależy ci na rozwiązaniu konfliktu. Jeśli czujesz, że do waszej relacji wkrada się ten nieproszony gość, nie zwlekaj, ratuj to, co jeszcze zostało. Obojętność to najgorsza emocja, jaką można zaprosić do swojego serca. Większość z nas żyje w przekonaniu, że miłość umiera wśród kłótni i krzyków, prawda jest jednak taka, że miłość umiera po cichu, latami. A kiedy już widzimy wyraźnie, co dzieje się tuż pod nosem, często nie zostaje już nic wartego uratowania. Źródło: Dołączył: 2021-02-09 Miasto: Wrocław Liczba postów: 585 22 kwietnia 2022, 23:13 Moi znajomi znaleźli się w niezbyt przyjemnej sytuacji i chciałabym zapytać, jak wy byście się w takiej sytuacji zachowały (imiona zmyślone): Marcin od kilku lat jest w związku małżeńskim z Anią. W trakcie małżeństwa Marcin zakochał się jednak z wzajemnoscią w koleżance z pracy, Kasi. Mieli krótki romans, jednak dręczony wyrzutami sumienia Marcin przyznał się żonie i postanowił się wyprowadzić. Żona oczywiście bardzo to przeżyła, ale mu wybaczyła i błagała go, żeby do niej wrócił. Dał się namówić, wrócił i obiecał wierność. Działo się to ok 2 lata temu. Jednak Marcin już nie kocha żony, ale nie potrafi być z nią szczery. Kocha Kasie, ale nie chce ranić Ani, więc się z nią nie spotyka. Kasia prawdopodobnie dalej kocha Marcina, ale szanuje ich małżeństwo. Cała trójka ma ok 35 lat. Nie mają dzieci, choć by chcieli. Co byście zrobiły na miejscu Ani? Trwały w związku bez uczucia, starały się o dziecko, żeby chociaż od nich poczuć miłość? Czy pozwolilybyscie odejść mężowi mając świadomość, że możecie już nie zdążyć kogoś poznać i mieć z nim dzieci albo w ogóle stworzyć z kimś trwały, szczęśliwy związek? Dodam tylko, że wszystkie te osoby są raczej niezależne finansowo. Dołączył: 2007-02-06 Miasto: Liczba postów: 10557 23 kwietnia 2022, 08:25 Berchen napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Jeśli mąż by mnie nie kochał i ja bym nie kochała to będąc w sytuacji Ani z pewnością bym odeszła. Jest jeszcze młoda. Po co to ciągnąć? Jeszcze może być szczęśliwa i kochać z wzajemnością... No właśnie Ania raczej kocha męża... Jak można kochać kogoś kto nie kocha? Dla mnie to dziwne... Sytuacje znam z punktu widzenia Marcina, on twierdzi że żona go kocha i robi wszystko, żeby rozbudzić w nim miłość na nowo. Ciężko powiedzieć ile w tym miłości a ile strachu, że go straci i zostanie sama. najwyrazniej jemu na niej tez zalezy skoro nie zdecydowal sie odejsc, wiec co tu rozmyslac. Hmmm tak zależy że wdał się w romans z inną. Nie wiesz jak to się odbywa, facet nie chce rozwodu bo np boi się czyjejś opinii w środowisku np kogoś z rodziny, albo czuje strach przed zakończeniem tego co zna i rozpoczęciem nowego życia. Żeby jeszcze nie było tak, że czujność żony została uspiona a za chwilę romans się odnowi. Fajnie mieć dom do którego można zawsze wrócić, zonę która kocha i zawsze przygarnie i fajnie mieć przygody, najlepiej co jakiś czas inne. Żeby jeszcze nie znalazła się zamiast Kasi jakaś Basia, a potem Zosia. wiem doskonale ze tak jest - tylko ze roztrzasanie czyjejs historii po prostu nie ma sensu. Jesli jemu zalezaloby na kochance - kochalby ja naprawde to jestem pewna ze zdecydowalby sie na odejscie od zony, skoro nie maja dzieci, jesli trzyma sie jej ze wzgledu na jakies sprawy majatkowe to tez jego decyzja i najwyrazniej kochanka nei jest tego warta by dla niej z czegos rezygnowac. Dla mnie to tak czy inaczej tak jak piszesz kombinator- miec najlepiej obie - to napisalam juz na poczatku tematu ze jestem pewna ze ciagnalby na obie strony gdyby obie sie godzily. Nie napisalam ze on zone kocha tylko ze mu na niej zalezy - z jakichs tam wzgledow, moze z wygody. .nonszalancja. Dołączył: 2021-06-11 Liczba postów: 1163 23 kwietnia 2022, 08:29 Berchen napisał(a):.nonszalancja. napisał(a):Berchen napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Jeśli mąż by mnie nie kochał i ja bym nie kochała to będąc w sytuacji Ani z pewnością bym odeszła. Jest jeszcze młoda. Po co to ciągnąć? Jeszcze może być szczęśliwa i kochać z wzajemnością... No właśnie Ania raczej kocha męża... Jak można kochać kogoś kto nie kocha? Dla mnie to dziwne... Sytuacje znam z punktu widzenia Marcina, on twierdzi że żona go kocha i robi wszystko, żeby rozbudzić w nim miłość na nowo. Ciężko powiedzieć ile w tym miłości a ile strachu, że go straci i zostanie sama. najwyrazniej jemu na niej tez zalezy skoro nie zdecydowal sie odejsc, wiec co tu rozmyslac. Hmmm tak zależy że wdał się w romans z inną. Nie wiesz jak to się odbywa, facet nie chce rozwodu bo np boi się czyjejś opinii w środowisku np kogoś z rodziny, albo czuje strach przed zakończeniem tego co zna i rozpoczęciem nowego życia. Żeby jeszcze nie było tak, że czujność żony została uspiona a za chwilę romans się odnowi. Fajnie mieć dom do którego można zawsze wrócić, zonę która kocha i zawsze przygarnie i fajnie mieć przygody, najlepiej co jakiś czas inne. Żeby jeszcze nie znalazła się zamiast Kasi jakaś Basia, a potem Zosia. wiem doskonale ze tak jest - tylko ze roztrzasanie czyjejs historii po prostu nie ma sensu. Jesli jemu zalezaloby na kochance - kochalby ja naprawde to jestem pewna ze zdecydowalby sie na odejscie od zony, skoro nie maja dzieci, jesli trzyma sie jej ze wzgledu na jakies sprawy majatkowe to tez jego decyzja i najwyrazniej kochanka nei jest tego warta by dla niej z czegos rezygnowac. Dla mnie to tak czy inaczej tak jak piszesz kombinator- miec najlepiej obie - to napisalam juz na poczatku tematu ze jestem pewna ze ciagnalby na obie strony gdyby obie sie godzily. Nie napisalam ze on zone kocha tylko ze mu na niej zalezy - z jakichs tam wzgledow, moze z wygody. to już co innego, dla mnie wcześniej to trochę zabrzmiało tak jakby była jeszcze jakaś nadzieja dla ani na uratowanie tej miłości Dołączył: 2014-04-23 Miasto: Kraków Liczba postów: 20722 23 kwietnia 2022, 09:02 Dla mnie sprawa jest oczywista. Rozwiodłabym się, od razu jak mąż by mi powiedział że ma romans. Dla mnie takie błaganie, żeby został i trwanie w takim związku jest skrajnie upokarzające, więc innej opcji nie widzę. A decydowanie się na dziecko w takiej sytuacji to już skrajny egoizm i bezmyślność. Jeżeli serio komuś taki pomysł chodzi po głowie, to się moim zdaniem kwalifikuje na jakąś terapię i powinien naprostować własną psychikę, zanim zostanie rodzicem i zryje ją dziecku tworząc mu dom gdzie na porządku dziennym jest upokarzanie siebie samej i brak miłości. Dołączył: 2007-02-06 Miasto: Liczba postów: 10557 23 kwietnia 2022, 09:09 .nonszalancja. napisał(a):Berchen napisał(a):.nonszalancja. napisał(a):Berchen napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Tonya napisał(a):araksol napisał(a):Jeśli mąż by mnie nie kochał i ja bym nie kochała to będąc w sytuacji Ani z pewnością bym odeszła. Jest jeszcze młoda. Po co to ciągnąć? Jeszcze może być szczęśliwa i kochać z wzajemnością... No właśnie Ania raczej kocha męża... Jak można kochać kogoś kto nie kocha? Dla mnie to dziwne... Sytuacje znam z punktu widzenia Marcina, on twierdzi że żona go kocha i robi wszystko, żeby rozbudzić w nim miłość na nowo. Ciężko powiedzieć ile w tym miłości a ile strachu, że go straci i zostanie sama. najwyrazniej jemu na niej tez zalezy skoro nie zdecydowal sie odejsc, wiec co tu rozmyslac. Hmmm tak zależy że wdał się w romans z inną. Nie wiesz jak to się odbywa, facet nie chce rozwodu bo np boi się czyjejś opinii w środowisku np kogoś z rodziny, albo czuje strach przed zakończeniem tego co zna i rozpoczęciem nowego życia. Żeby jeszcze nie było tak, że czujność żony została uspiona a za chwilę romans się odnowi. Fajnie mieć dom do którego można zawsze wrócić, zonę która kocha i zawsze przygarnie i fajnie mieć przygody, najlepiej co jakiś czas inne. Żeby jeszcze nie znalazła się zamiast Kasi jakaś Basia, a potem Zosia. wiem doskonale ze tak jest - tylko ze roztrzasanie czyjejs historii po prostu nie ma sensu. Jesli jemu zalezaloby na kochance - kochalby ja naprawde to jestem pewna ze zdecydowalby sie na odejscie od zony, skoro nie maja dzieci, jesli trzyma sie jej ze wzgledu na jakies sprawy majatkowe to tez jego decyzja i najwyrazniej kochanka nei jest tego warta by dla niej z czegos rezygnowac. Dla mnie to tak czy inaczej tak jak piszesz kombinator- miec najlepiej obie - to napisalam juz na poczatku tematu ze jestem pewna ze ciagnalby na obie strony gdyby obie sie godzily. Nie napisalam ze on zone kocha tylko ze mu na niej zalezy - z jakichs tam wzgledow, moze z wygody. to już co innego, dla mnie wcześniej to trochę zabrzmiało tak jakby była jeszcze jakaś nadzieja dla ani na uratowanie tej miłości tak naiwna to nie jestem, Ania tez nie koniecznie z ogromnej milosci chce kogos kto jej nie chce, moze to byc urazona duma, strach przed samodzielnoscia- tak finansowa jak psychiczna, wstyd przed otoczeniem, sa kobiety i mezczyzni uwazajacy partnera za wlasnosc i utrata tej wlasnosci bardziej boli niz faktycznie ta osoba- mozna tu teorie mnozyc. Dlatego nei widze sensu osobom z poza tego malzenstwa analizowania zwiazku bo nikt nie wie co w kim siedzi. Jesli mialabym sie znalezc na pozycji Ani - wygonilabym w dniu gdybym sie dowiedziala o zdradzie, nie umialabym zaufac i tyle. Gdybym byla na miejscu Kasi - postawilabym juz na poczatku znajomosci warunki - albo jest z zona, albo rozejscie sie i wtedy nowy zwiazek, napewno nie czekalabym az ksiaze kiedys sie okresli, jakby wrocil do zony temat bylby zamkniety i czy on ja kocha czy nie mialabym gleboko.... Dołączył: 2017-08-17 Miasto: Białystok Liczba postów: 8122 23 kwietnia 2022, 09:54 odeszlabym póki nie ma dzieci. Jak zrobi się ciężko to dopiero mąż dostanie przyspieszenia Edytowany przez Despacitoo 23 kwietnia 2022, 09:55 Dołączył: 2021-02-09 Miasto: Wrocław Liczba postów: 585 23 kwietnia 2022, 10:00 Większość z Was pisze, że by odeszła, mi też się do wydaje jedynym wyjściem. Jednak znam jeszcze dwie inne dziewczyny, które tak boją się samotności, że wolą żyć w związku z facetem, którego nie kochają. Jedna z nich wielokrotnie mi mówiła, że chciałaby od niego odejść, ale dopiero jak pozna kogoś z kim by się mogła od razu związać. I w tym stanie trwa już z 5 lat. Dla mnie to jest brak szacunku dla samej siebie i zastanawiam się skąd to się w kobietach bierze. Ja sama na studiach byłam w związku z facetem, który niszczył mnie psychicznie, nie byłam szczęśliwa, ale dałam sobie wmówić, że nikogo innego nie znajdę, że powinnam się cieszyć, że on że mną jest. Dwa lata trwało zanim przejrzałam na oczy. Z perspektywy czasu widzę, że był toksyczny, ale wtedy byłam zaślepiona. W przypadku Marcina tu na pewno chodzi o coś innego, bo chłopak wydaje mi się że chce wszystkim dogodzić i boi się znowu zranić żonę. Ada20222022 23 kwietnia 2022, 10:33 To jakaś fikcja a nie związek, 3 osoby wyłącznie ponoszą szkody. Dołączył: 2012-01-27 Miasto: Warszawa Liczba postów: 7500 23 kwietnia 2022, 11:13 Jednak ludzie to tchórze. I jeszcze proszenie zdrajcy o powrót? No ludzie... Dołączył: 2014-06-25 Miasto: Warszawa Liczba postów: 26244 23 kwietnia 2022, 12:19 Tonya napisał(a):Większość z Was pisze, że by odeszła, mi też się do wydaje jedynym wyjściem. Jednak znam jeszcze dwie inne dziewczyny, które tak boją się samotności, że wolą żyć w związku z facetem, którego nie kochają. Jedna z nich wielokrotnie mi mówiła, że chciałaby od niego odejść, ale dopiero jak pozna kogoś z kim by się mogła od razu związać. I w tym stanie trwa już z 5 lat. Dla mnie to jest brak szacunku dla samej siebie i zastanawiam się skąd to się w kobietach bierze. Ja sama na studiach byłam w związku z facetem, który niszczył mnie psychicznie, nie byłam szczęśliwa, ale dałam sobie wmówić, że nikogo innego nie znajdę, że powinnam się cieszyć, że on że mną jest. Dwa lata trwało zanim przejrzałam na oczy. Z perspektywy czasu widzę, że był toksyczny, ale wtedy byłam zaślepiona. W przypadku Marcina tu na pewno chodzi o coś innego, bo chłopak wydaje mi się że chce wszystkim dogodzić i boi się znowu zranić żonę. to przez wbijanie kobietom pokoleniami do łbów ze mają wartość tylko wtedy, gdy ktoś je chce. Niewiele sie w tej kwestii zmienia, a właściwie lepiej to juz było sądzac po elektoracie korwinlike'ów, Dołączył: 2014-01-20 Miasto: Wrocław Liczba postów: 2069 23 kwietnia 2022, 12:22 Zdradzają się, wyprowadzają, potem wracają i się nie kochają, ALE dzieci chcą mieć. No bardzo rozsądne podejście.

jak żyć w związku bez miłości