Kup teraz za 1,19 zł - Wstążka 11 mm - czerwona (10545161345). . Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Czerwona bransoletka chroni przed tzw. złym okiem. Chodzi o złą energię osób, które z natury są złe lub życzą komuś źle. Osoba z czerwoną bransoletką otoczona jest aurą odsuwającą złe uroki, wampiryzm energetyczny, zazdrość, zawiść i kłamstwa. Zobacz także: Egipski skarabeusz - symbol starożytnego Egiptu. Wstążka Biało-Czerwona - Polska. Dostępność: duża ilość. Wysyłka w: 3 dni robocze (bez personalizacji) Dostawa: od 50,00 zł - Kurier sprawdź formy dostawy. Cena brutto: 1,19 zł. zawiera 23% VAT, bez kosztów dostawy. Cena netto: 0,97 zł. bez 23% VAT i kosztów dostawy. Do koszyka. Żółta wstążka to nie fanaberia ani też wymyślna ozdoba, to troska o komfort psa i całej reszty otoczenia To na nas - właścicielach psa spoczywa obowiązek zapewnienia psu komfortu. Niedopuszczalne jest pozwalanie na wkraczanie w przestrzeń osobistą psa, jeśli ten całym sobą mówi, że nie ma ochoty na bliskie kontakty. W przypadku zapalenia ucha u psa na tle drożdżakowi pojawia się swędzenie, lepka i brązowy nalot w uszach psa o charakterystycznym zapachu. Gdy wina leży po stronie bakterii, zaobserwujesz lepką i żółta wydzielinę, która słodko pachnie. Występuje także ból ucha u psa. Natomiast przy problemach z kanałem słuchowy wywołanym Przyczyny fioletowego języka u psów. Stłuczony lub niebieskawy język u psów może być spowodowany tak poważnym zagrożeniem, jak utonięcie. Tak więc najczęstszymi przyczynami niebieskiego języka u psów są: Zmęczenie: Nawet psy przyzwyczajone do pływania mogą udusić się ze zmęczenia lub uwięzienia w lodowatym jeziorze, co . Czas czytania: 7 minutyTo, że psy widzą świat jak w przedwojennym filmie, a więc w odcieniach szarości, jest mitem. Psy widzą świat inaczej niż my, ale potrafią rozróżniać kolory, takie jak żółty i niebieski. Niestety, często też zmagają się z podobnymi do ludzkich chorobami oczu. Sprawdź, jak widzi pies! Kiedyś sposób postrzegania świata przez zwierzęta był dla nas tajemnicą. Trudno było nam zrozumieć, jak pies widzi kolory. Nie mieliśmy wystarczającej wiedzy na ten temat, nie było też takich badań. Teraz wiemy więcej. Możemy też stwierdzić, które kolory są dla psa oczywiste, a które są dla niego nie do rozróżnienia. Chociaż wciąż jest wiele znaków zapytania. Fakty i mity – jak widzi pies? Pierwsze publikacje o tym, jak widzi pies, pojawiły się w latach 60. Dlaczego zatem przez tyle dekad pokutował mit o tym, że czworonogi widzą tylko w czerni i bieli? – Kiedyś było po prostu wiadomo, że psy widzą gorzej. A skoro tak jest, to zapewne nie odróżniają kolorów. Dla człowieka, tak jak to ma miejsce w fotografii, istnieją tylko dwie opcje: albo coś jest kolorowe, albo czarno-białe – mówi dr Julia Miller, lekarz weterynarii z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Wiele jednak zmieniło się w latach 80. Wówczas naukowcy z uniwersytetu kalifornijskiego dowiedli, że psy widzą kolory. Wcześniej uważano, że psy postrzegają świat jedynie w czerni i bieli, ewentualnie rozróżniają kolor szary i jego odcienie. Jak widzi pies? Budowa psiego oka – Niestety, nie wiemy na 100%, jak widzi pies. To, o czym się mówi, opieramy na badaniach zachowania, ale też na danych fizjologicznych, wiemy na przykład, że na siatkówce oka psy mają dwa rodzaje czopków – komórek odpowiedzialnych za widzenie barwne. Dla porównania ludzie mają trzy rodzaje tych komórek. To jedna z różnic, która zmienia postrzeganie świata przez psy – tłumaczy dr Julia Miller. Jak zbudowane jest psie oko? W swojej podstawowej budowie psie oko przypomina ludzkie. Ale to tylko pozory. Diabeł tkwi w szczegółach. Najważniejsza różnica to duże okrągłe źrenice i wąski pasek tęczówki. Dzięki temu pies widzi dobrze w półmroku, a słabe oświetlenie nie jest dla niego problemem. Duża źrenica ma ważną zaletę: przepuszcza więcej światła, dzięki czemu nasze czworonogi widzą przedmioty wyraźniej, nawet wtedy, gdy jest ciemno. Jednakże coś kosztem czegoś. To wszystko odbywa się kosztem utraty głębi, dlatego ogromną rolę odgrywa odległość, w jakiej dane przedmioty są położone. Jeśli znajdą się zbyt blisko lub zbyt daleko, będą rozmazane. Pies widzi barwy w skali żółto-niebieskiej. Dlaczego psie oczy świecą? Zauważyłeś, jak przy robieniu zdjęć psie oczy świecą? Odpowiada za to makata, która znajduje się za siatkówką. To makata odbija docierające przez siatkówkę światło. Ostatecznie makatę można porównać do lustra – przechwytuje promienie świetlne i przekazuje je z powrotem do siatkówki. Odbija także te, które były nieuchwytne dla światłoczułych receptorów. Makata pozwala nadać światu fluorescencyjny odblask oraz lekko zmienić jego kolory. Tego przywileju nie mają niektóre psy. Chodzi tu o rasy północne oraz wszystkie psiaki o oczach w kolorze niebieskim. Jak pies widzi kolory? Za widzenie kolorów odpowiadają receptory siatkówki, czyli wspomniane wyżej czopki. U ludzi wyróżniamy trzy rodzaje receptorów (czopków), dzięki temu widzimy kolory niebieski, fioletowy i inne w tej skali, a także kolor żółty, zielony i czerwony oraz inne barwy. Człowiek rozróżnia także różne odcienie szarości. Psy posiadają na siatkówce tylko dwa rodzaje czopków, a to oznacza, że widzi tylko niektóre kolory, głównie żółty, rozmaite odcienie żółtego oraz barwy w spektrum niebiesko-fioletowym. Co ciekawe, pies widzi także kolor szary i rozróżnia rozmaite odcienie szarego, także te niedostępne dla ludzi. – Psy nie rozróżniają na przykład czerwonego od zielonego – dodaje dr Julia Miller. Najprawdopodobniej zabawki w kolorze czerwonym będą dla psa mało zauważalne. Z kolei zielony, żółty i pomarańczowy będą postrzegane jako odcienie koloru żółtego. Kolor fioletowy i niebieski widzą jak niebieski lub odcienie niebieskiego. To dlatego mówi się coraz częściej o tym, żeby nie kupować psom czerwonych zabawek – takie zabawki nie są atrakcyjne, psy mogą ich po prostu nie zauważyć. Prawdopodobnie psy odróżniają większość kolorów od szarości. Ale oprócz kolorów czworonogi są w stanie widzieć także światło ultrafioletowe. – Jak wynika z badań z 2014 roku, soczewka oka u tego gatunku przepuszcza promienie UV – dodaje dr Julia Miller. – Ludzie, kiedy mówią o postrzeganiu świata, skupiają się na kolorach. A tymczasem dla psów kolory na pewno są mniej istotne. Dlaczego? Psy a widzenie w ciemności Bo chociaż zmysł wzroku znajduje się u nich dopiero na trzecim miejscu (po węchu i słuchu), to nasze czworonogi mają jednak nad nami pewną przewagę: lepiej widzą w ciemności i w półmroku. Dzieje się tak między innymi dzięki większej liczbie pręcików na siatkówce oka, a także błonie zwanej tapetum lucidum, która odbija światło i powoduje jego powtórne przejście przez siatkówkę. Za lepsze widzenie w nocy odpowiada zatem duża powierzchnia rogówki i spora soczewka. Pies łatwiej zauważy też w ciemności poruszający się obiekt. Jak wyraźnie widzi pies? W porównaniu do ludzi psy mają gorszą ostrość widzenia. To poniekąd konsekwencja lepszego widzenia w słabym oświetleniu. Pies widzi w nocy lepiej niż człowiek, ale wiele zależy od odległości, w jakiej znajduje się poruszający się obiekt. Obraz może być niewyraźny. Szacuje się, że pies widzi od 4 do 8 razy mniej wyraźnie niż człowiek. Jaki widzi pies? O polu widzenia psa Co z polem widzenia u naszych psich przyjaciół? Nie ma tu jednoznacznej odpowiedzi. Sporo zależy od budowy czaszki i tego, jak osadzone są oczy. Można jednak określić przedział: pole widzenia u psów waha się od około 240° do około 270°. Dla porównania u człowieka jest to około 180°, z czego 140° to obszar widzenia obuocznego. Pies nie musi odwracać głowy, by zobaczyć, co dzieje się z boku. Pole widzenia psa jest zdecydowanie większe niż człowieka. Pies a wrażliwość na ruch, czyli jak widzi pies Jest jeszcze jedna rzecz: pies jest bardzo wrażliwy na ruch. Mówi się, że w pobliżu agresywnego psa nie powinno się wykonywać gwałtownych ruchów, bo mogą wywołać jeszcze większy poziom agresji. Zauważ, że pies, kiedy nie jest pewien zamiarów innego zwierzęcia, często zamiera bez ruchu. Psy a choroby wzroku Choroby wzroku u psów często niewiele różnią się od tych, na które cierpimy my, ludzie. A jest to na przykład zaćma starcza (zmętnienie soczewki). Zaćma może być też wynikiem innych chorób, ale by się o tym przekonać, konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii. – Wbrew pozorom psy bardzo dobrze sobie radzą nawet wtedy, gdy tracą wzrok, zwłaszcza gdy dzieje się to stopniowo. Wynika to z dużych zdolności adaptacyjnych, ale też z tego, że inne zmysły, przede wszystkim węch, odgrywają prawdopodobnie ważniejszą rolę w percepcji świata – tłumaczy dr Julia Miller. Nie znaczy to, że nie powinniśmy dbać o zdrowie naszych zwierząt także w tym zakresie. W przypadku zmian soczewki można na przykład wykonać zabieg wstawienia sztucznej. Wymaga to oczywiście udania się z psem do specjalistycznego gabinetu. Najczęstsze choroby wzroku u psów Najczęstsze choroby wzroku u psów to: zaćma starcza (podobnie jak u człowieka), zapalenie spojówek (chodzi o zapalenie błony, która pokrywa wewnętrzną część powiek psa, najczęściej przyczynami są: alergie, zakażenia bakteryjne, uraz, nieprawidłowa produkcja łez), łzawiące oczy u psa (dziedziczne albo konsekwencja niedrożności kanalików nosowo-łzowych), katarakta i jaskra (podobnie jak u człowieka, katarakta powoduje zmatowienie soczewki wewnątrz oka, obserwuje się znacznie częściej u psów cierpiących na cukrzycę, z kolei jaskra to efekt zbyt wysokiego ciśnienia wewnątrz gałki ocznej), suche oko u psa (gdy gruczoły łzowe nie są w stanie dostarczyć oku psa wystarczającej ilości łez). Zdrowe oczy psa nie łzawią. Wzrok psa. Co powinno nas zaniepokoić? Problemy ze wzrokiem u psów najczęściej zdarzają się w podeszłym wieku. Oczy psa, gdy nie ma ze wzrokiem żadnych problemów, są przejrzyste, a kąciki nie powinny mieć zanieczyszczeń. Z kolei spojówki u psa powinny charakteryzować się lekko różową barwą. Zdrowe oczy psa nie łzawią. Jeżeli coś jest nie tak, pies doświadcza obfitego łzawienia, sierść wokół oczu może być przebarwiona, a powierzchnia gałki ocznej mętna. Co jeszcze powinno nas zaniepokoić? Np. zaczerwienione lub spuchnięte powieki i spojówki oraz wypływy ropne. Zawsze gdy pojawia się niepokojący objaw, należy zgłosić się ze swoim zwierzakiem do lekarza weterynarii i zapewnić psu odpowiednie leczenie. Pamiętaj: badania to jedno, a rzeczywistość – drugie. Dzisiaj mamy dużo większą wiedzę na temat tego, jak widzi pies, ale zauważ, że w procesie widzenia uczestniczą także nerwy i mózg. Dlatego w kwestii rozróżniania barw pozostaje wiele znaków zapytania. Niestety, nasze czworonogi nie powiedzą nam, jaka jest rzeczywistość widziana oczyma psa. Jak widzi pies i czego pies nie widzi? Podsumowanie Pies widzi: pies widzi barwy w skali żółto-niebieskiej, poruszający się w ciemności obiekt, światło ultrafioletowe. Pies nie widzi: koloru czerwonego, tak wyraźnie jak człowiek. Z perspektywy psa świat jest „pomalowany” na żółto i niebiesko, a także w odcieniach tych kolorów. Nie zawsze wszystko jest wyraźne, ale za to pies jest w stanie zauważyć nawet najmniejszy ruch w ciemności. Pies rozróżnia: różne odcienie szarego, niebieski i żółty, a także ich odcienie. autor: Kinga Czernichowska Przez aktualizacja dnia 18:57 Wnętrostwo to zaburzenie, które polega na niezstąpieniu jednego z jąder do moszny, czyli do swojej lokalizacji fizjologicznej. Szczenięta rodzą się z niezstąpionymi jądrami, i jest to jak najbardziej normalne. To między innymi dlatego czasem trudno jest rozpoznać płeć kilkudniowych maluchów. Proces zstępowania jąder trwa kilka tygodni. Oba jądra powinny znajdować się w mosznie około 6-8. tygodni po narodzinach. Zdarza się jednak, że jedno lub oba jądra nie zstąpiły po tym czasie. Wówczas konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii w celu ustalenia dalszego postępowania. Istnieje szansa, że jądra zstąpią później. Ten proces może trwać u niektórych psów nawet kilka miesięcy, ale pupil powinien być w tym czasie pod opieką lekarza weterynarii. Jądra powinny zstąpić u psów ras dużych i olbrzymich szybciej, niż u małych psów. Dlatego przyjmuje się, że najprawdopodobniej nie zstąpią w ogóle, jeśli nie nastąpiło to w przeciągu 4. pierwszych miesięcy ich życia. Wnętrostwo u psa – gdzie znajduje się jądro u tzw. wnętrów? Fizjologiczną lokalizacją jąder jest moszna. To tutaj powinny one zstąpić u samców w ciągu kilku tygodni po narodzinach. Niestety, nie dzieje się tak w przypadku psów wnętrów. Gdzie w takim razie zatrzymane jądro lub oba jądra mogą się znajdować? położenie brzuszne – jądro/jądra znajdują się w jamie brzusznej. położenie pachwinowe – jądro/jądra znajdują się w przestrzeni ograniczonej przez zewnętrzny oraz wewnętrzny pierścień pachwinowy. To najczęstsza lokalizacja jądra wnętra. położenie podskórne – jądro/jądra znajdują się w przestrzeni podskórnej, w pobliżu zniekształconej moszny. Wnętrostwo u psa – przyczyny Psy rasowe są bardziej narażone na wnętrostwo niż mieszańce ©Shutterstock Wiadomo, że na wystąpienie anomalii mają wady genetyczne, ale niektóre inne czynniki mogą sprzyjać wystąpieniu tej anomalii. Mogą to być na przykład fitoestrogeny, pestycydy, czynniki antyandrogenne czy estrogeny. Oddziaływanie takich substancji na płód lub szczenię może sprzyjać wnętrostwu. Schorzenie częściej występuje u psów rasowych. Wykazano, że predyspozycje do jego wystąpienia mogą być przekazywane genetycznie, ale nie zawsze ma to miejsce. Schorzenie może wystąpić u potomstwa psa wnętra, ale nie musi. Co ciekawe, mieszańce są statystycznie mniej narażone na zatrzymanie jąder, w porównaniu do psów rasowych. Wnętrostwo – predyspozycje rasowe: cocker spaniel, owczarek niemiecki, jamnik, yorkshire terrier, maltańczyk, pekińczyk, syberian husky, bokser, buldog angielski, chihuahua, pudel toy, pudel miniaturowy, pomeranian, sznaucer miniaturowy. Wnętrostwo u psa – objawy: Najbardziej charakterystycznym objawem jest brak jąder lub jednego jądra w worku mosznowym. Stwierdza się to na podstawie oględzin i omacywania okolicy moszny. Schorzeniu raczej nie towarzyszą inne objawy. Wnętrostwo u psa – rozpoznanie ©Shutterstock Brak jądra w mosznie można stwierdzić bardzo łatwo, ale zlokalizowanie zatrzymanego jądra nie zawsze jest prostym zadaniem. Lekarz weterynarii jest w stanie stwierdzić jego obecność za pomocą omacywania, badania USG lub RTG. Inne badania, które mogą pomóc w lokalizacji jądra wnętra to: tomografia komputerowa; rezonans magnetyczny. Jądro wędrujące u psa – co to jest? To jądro, które wędruje najczęściej z worka mosznowego do kanału pachwinowego i odwrotnie. Zdarza się to szczególnie u młodych samców, których jądra są jeszcze na tyle małe, że mogą swobodnie przeciskać się przez kanał w tę i z powrotem. Czy pies wnęter jest płodny? Jednostronny wnęter, czyli pies, którego tylko jedno jądro nie zstąpiło do moszny zazwyczaj jest płodny. Jądro, które nie znajduje się w worku mosznowym przeważnie nie produkuje plemników, ale wytwarza za to testosteron. Natomiast drugie jądro, które znajduje się w worku mosznowym produkuje zarówno plemniki, jak i męskie hormony płciowe. Taki pies może być w pełni płodny, ale jego nasienie może też charakteryzować się nieco zmniejszoną ilością plemników. Samiec, który ma zatrzymane oba jądra w położeniu brzusznym zazwyczaj nie jest płodny, ale jego jądra produkują testosteron. Wnętrostwo u psa – czy trzeba operować? To zależy. Jeśli pies nie jest reproduktorem i opiekunowie wyrażają zgodę na kastrację, to zaleca się przeprowadzić operacyjne usunięcie obu jąder. To najlepsze rozwiązanie z punktu ochrony zdrowia psów. Może jednak zdarzyć się tak, że opiekunowie czworonoga będą chcieli dopuścić go do rozrodu, mimo jego schorzenia, lub po prostu nie będą zainteresowani kastracją samca. W takich przypadkach zaleca się usunięcie tylko zatrzymanego jądra w nieprawidłowej lokalizacji. Oczywiście trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że dopuszczanie psów wnętrów do rozrodu jest kontrowersyjne i ZKwP tego nie popiera, choć są pewne wyjątki. Wnętrostwo u psa – możliwe konsekwencje braku leczenia: nowotwór zatrzymanego jądra (ryzyko wystąpienia nowotworu u wnętra jest o wiele wyższe w porównaniu do jądra znajdującego się w mosznie); skręt niezstąpionego jądra (ryzyko jest o wiele wyższe w porównaniu do jąder w mosznie); problemy behawioralne (związane z wysokim stężeniem testosteronu). Czy pies wnęter może być reproduktorem? ©Shutterstock Trudno odpowiedzieć na to pytanie jednoznacznie. Z punktu biologicznego zazwyczaj może, ponieważ większość jednostronnych wnętrów wnętrów jest płodna. Warto w tym miejscu zadać inne pytanie – czy powinien być reproduktorem? Ze względu na genetyczny charakter występowania schorzenia, zaleca się eliminować wnętrów z dalszej hodowli. Istnieją jednak przypadki, w których samiec wnęter nie przekazał dziedzicznej predyspozycji do wystąpienia schorzenia ani w pierwszym, ani w drugim, ani nawet w trzecim czy czwartym pokoleniu. Z tego powodu, dopuszczanie do rozrodu psów wnętrów powinno być rozpatrywane indywidualnie. Warto wcześniej ustalić jaka jest dokładna przyczyna wystąpienia schorzenia. Pomóc mogą w tym badania genetyczne, które potwierdzą lub wykluczą dziedziczny charakter anomalii, ale musisz zdawać sobie sprawę, że dostęp do nich w Polsce jest ograniczony. Stanowisko ZKwP jest w tej sprawie jasne, i wyklucza zarówno szczeniaka, jak i matkę oraz ojca z dalszej hodowli przynajmniej do czasu poznania okoliczności wystąpienia anomalii. Dopuszczenie do dalszego rozmnażania rodziców zazwyczaj jest możliwe, jeśli wnętrem okazał się np. tylko jeden szczeniak z miotu, a u pozostałego potomstwa nie zaobserwowano wystąpienia schorzenia. Wnętrostwo u psa – kiedy operować? Leczeniem z wyboru w przypadku wnętrostwa jest kastracja, która polega na usunięciu obu jąder, niezależnie od ich lokalizacji. O perację zaleca się przeprowadzić u samców w wieku 6-8. miesięcy, choć u psów ras dużych i olbrzymich – ze względu na niskie prawdopodobieństwo zstąpienia zatrzymanych jąder po 4. miesiącu życia – można przeprowadzić ją wcześniej, np. w 5. miesiącu życia. Wnętrostwo u psa – koszt operacji Koszt kastracji wnętra jest zazwyczaj nieco wyższy niż w przypadku klasycznej kastracji samca. Dzieje się tak, ponieważ usunięcie zatrzymanego jądra może się wiązać z otwarciem jamy brzusznej lub innych powłok. Wymaga to zazwyczaj niestandardowego dostępu do cięcia oraz innego znieczulenia okołooperacyjnego. Koszt operacji wnętrostwa u psa wynosi od 100-500 zł w zależności od wybranego znieczulenia, stopnia trudności operacji (umiejscowienia jądra względem pozostałych tkanek lub narządów) oraz ogólnego stanu pacjenta. Wnętrostwo u psa a agresja Istnieje wytłumaczenie, które w prosty sposób wyjaśni, dlaczego psy wnętry wykazują nieprawidłowe zachowania. Dzieje się tak, ponieważ zatrzymane jądro wciąż produkuje testosteron, czyli hormon, który może wpływać na zmiany w zachowaniu psa – odczuwanie nadmiernego popędu płciowego, pobudzenie, ale także na zwiększoną agresję, szczególnie wobec innych samców. Wnęter pies – kto ponosi odpowiedzialność? Wnętrostwo jest wadą wrodzoną, dlatego za jej wystąpienie odpowiada hodowca. Opiekun psa ma prawo ubiegać się odszkodowania od hodowcy. Najczęstszą przyczyną czkawki u szczeniąt jest to, że łapczywe jedzą i połykają przy tym powietrze. Przepełniony brzuszek zwierzęcia podrażnia przeponę i pojawia się czkawka. Inną częstym jej powodem jest zarobaczenie. Kolejnym zaś – połknięte ciało obce. Czkawka może się też pojawić na skutek wyziębienia organizmu, zjadania zbyt ciepłych lub zimnych posiłków, połykania niepogryzionego pokarmu lub zjadania suchej karmy bez popicia wodą. U starszych psów nawracające czkawki mogą być objawem schorzeń jamy brzusznej i klatki piersiowej. Jeśli jednak czkawka pojawia się sporadycznie i chcemy ulżyć naszemu czworonogowi, możemy podać mu cukier (1-2 łyżeczki w zależności od wielkości psa). Drastyczniejsze metody to pociągnięcie psa za język lub przestraszenie go. Bez względu na to, czy jesteś opiekunem psa czy jedynie lubisz czasem pogłaskać uroczego czworonoga mijanego na ulicy, warto być świadomym, co oznacza żółta wstążka lub przywieszka przy obroży/ smyczy/ szelkach. Nie jest to zwykła ozdoba, ponieważ ma swoje znaczenie. Opowiada o tym Alicja Skrabania z Maxi Zoo. Każdy pies jest inny – jedne uwielbiają się przytulać i lubią wszelkie pieszczoty, nawet z nowo spotkanymi osobami, inne wręcz unikają kontaktów i chowają się w strachu za swoim opiekunem. Ludzie dość często głaszczą napotkane psy na ulicy lub witają się z nimi, nie zastanawiając się, jak czuje się z tym zwierzę – czy dobrze znosi tego typu sytuację i czy jest to dla niego komfortowe – a co najważniejsze, nie pytając o to wcześniej opiekuna. Nawet jeśli pies jest przyjacielsko nastawiony, opiekun może nie życzyć sobie, by był głaskany przez obce osoby – chociażby ze względów higienicznych czy wychowawczych. Niektóre psy z różnych przyczyn mogą potrzebować więcej przestrzeni i dystansu – np. dlatego, że są bojaźliwe i źle znoszą kontakt z innymi osobami czy psami, mogą być chore, starsze lub po prostu być w trakcie szkolenia na psa terapeutycznego. Dlatego, aby odpowiedzieć na ich potrzeby i ograniczyć im stres, została zorganizowana kampania The Yellow Dog Project. To akcja mająca na celu edukację o potrzebach zwierząt i promowanie zasad właściwego kontaktu z psami za pomocą międzynarodowego znaku, żółtej wstążki lub przywieszki. Dzięki temu wiemy, że tak oznaczony pies wymaga zachowania odpowiedniego dystansu. – Żółta wstążka lub przywieszka u psa nie jest ozdobą – to znak dla innych, by go nie zaczepiali, nie dotykali czy nie wołali do siebie. Taki pies potrzebuje więcej przestrzeni, aby czuć się dobrze. Gdy spotkasz tak oznaczone zwierzę nie lekceważ tego – zachowaj ostrożność i ogranicz jakikolwiek kontakt. Nie wykonuj gwałtownych ruchów czy dźwięków które mogłyby go przestraszyć. Jeśli chcesz wejść z nim w interakcję, najlepiej zapytać opiekuna, jaka odległość będzie odpowiednia i na jaki kontakt możesz sobie pozwolić – podkreśliła Alicja Skrabania z Maxi Zoo. Zwierzęta oznaczone żółtą wstążką mogą mieć również problem z kontaktami z innymi psami – dlatego nie licz na natychmiastową przyjaźń z twoim pupilem. Zadbaj o to, by zachować bezpieczną odległość, nie spuszczać swojego psa ze smyczy i uspokoić go, jeśli robi się nadmiernie pobudzony na widok drugiego zwierzaka. Najlepiej w takiej sytuacji ominąć oznaczonego psa w większej odległości. Jeśli jednak taki pies wyrażał ochotę na nawiązanie kontaktu, w tym przypadku warto zapytać opiekuna, jak najlepiej się zachować i jakie potrzeby ma dane zwierzę – czy dobrze reaguje na inne psy, czy potrzebuje więcej czasu na oswojenie się? – dodała Alicja. Żółta wstążka nie zawsze oznacza, że zwierzę jest agresywne lub chore i nie można do niego wcale podchodzić, lecz sygnalizuje, że pies potrzebuje więcej przestrzeni i spokoju. Akcja ma na celu pokazanie, że psy nie zawsze są skore do zabawy z obcymi, dlatego należy szanować ich przestrzeń. Jeśli będziemy mieli na uwadze potrzeby zwierząt, swoich i innych, unikniemy nieprzyjemnych sytuacji i zadbamy o dobry stan psychiczny czworonogów – a przecież na tym nam, miłośnikom zwierząt zależy! Różne przeżycia i charaktery psów sprawiają, że mogą potrzebować specjalnego oznaczenia. Poza nadmierną agresją może to być spowodowane przez lęki, np. po złych doświadczeniach boją się obcych ludzi lub psów. Niektóre adoptowane psy mają żółte wstążki, ponieważ nowy opiekun nie wie jeszcze, jak będzie się zachowywał jego podopieczny w różnych sytuacjach. Niektóre psy pracują – jeśli zwierzę jest w trakcie szkolenia lub pracuje jako przewodnik osoby niewidomej lub niepełnosprawnej, nie może być rozpraszany, ponieważ nie będzie wykonywał swojej pracy poprawnie. Żółtą wstążką mogą być też oznaczane psy w starszym wieku, chore czy te w procesie rekonwalescencji, które niedomagają i nie powinny mieć kontaktów z innymi lub przypadkiem można im sprawić ból. Nie jest możliwe by wytłumaczyć każdemu z mijanych podczas spaceru osób z jakich przyczyn twój pies potrzebuje przestrzeni – dlatego żółta wstążka, jako międzynarodowy sygnał, rozwiązuje ten problem. Niestety, dla wielu osób ta forma przekazu informacji o konieczności zachowania dystansu jest nadal nieznana, dlatego zachęcamy do rozpowszechniania wiedzy o kampanii The Yellow Dog Project. Więcej informacji na ten temat znajduje się w magazynie Maxi Zoo. Pies nie jest maskotką, nawet jeśli jest przyjacielski, nie oznacza to, że może być zaczepiany na spacerze – konieczne jest, byśmy mieli na uwadze potrzeby i komfort psychiczny zwierzęcia, a nie jedynie własną potrzebę kontaktu z pupilem. Jeśli uważasz, że twój pies powinien nosić żółtą wstążkę, możesz kupić odpowiednią przywieszkę w sklepach stacjonarnych Maxi Zoo, których lista znajduje się tutaj: oraz w sklepie online. Przez aktualizacja dnia 18:58 Czym jest katar wsteczny u psa? Katar wsteczny u psa, zwany także kichaniem wstecznym u psów lub kichaniem odwróconym, w języku angielskim określany jest jako „reverse sneeze” oraz „reverse sneezing in dogs”. Jest on powszechnym objawem pochodzącym ze strony układu oddechowego, który od czasu do czasu można zauważyć u większości psów. Co więcej, niektóre rasy czworonogów mogą mieć nawet predyspozycje do częstszych ataków kichania wstecznego. Są to najczęściej małe psy oraz rasy brachycefaliczne czyli ze spłaszczoną kufą np. buldogi francuskie, mopsy, pekińczyki. Kichanie wsteczne spowodowane jest skurczem krtani i podniebienia miękkiego. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że pies szybko i energiczne wdycha powietrze, zamiast – jak w przypadku normalnego kichania – go zwyczajnie wydychać. Jakie są objawy kataru wstecznego? Katar wsteczny u psa to zjawisko charakteryzujące się gwałtownymi, nagłymi i powtarzającymi się wdechami inhalacyjnymi przez nos. Niekiedy u zwierzęcia pojawia się także odruch wymiotny i towarzyszące mu specyficzne dźwięki oraz parskanie (zwykle na koniec ataku kataru wstecznego). Podczas ataku kataru wstecznego u psa zwierzę gwałtownie zatrzymuje się w miejscu i prostuje głowę wraz z szyją, wyciągając je mocno do przodu. Równocześnie wydaje z siebie donośny i powtarzający się dźwięk podobny do parskania lub zachłystywania się. W większości przypadków wdychanie powietrza może być bardzo silne. Zwykle atak ten trwa od kilku sekund do nawet dwóch minut. Po napadzie pies natychmiast wraca do normalnego funkcjonowania i jego zachowanie nie przejawia żadnych nieprawidłowości. Zazwyczaj napad kichania wstecznego bardzo łatwo jest odróżnić od normalnego kichania, które występuje jednorazowo i przebiega tak samo jak u ludzi. Jak reagować na atak kaszlu wstecznego u psa? W większości przypadków atak kataru wstecznego u psa nie wymaga szczególnego rodzaju interwencji ze strony człowieka. Opiekun może jedynie pomóc psu poprzez delikatne zakrycie dłonią jego nosa i równoczesne masowanie gardła, co pozwoli wyciszyć i uspokoić psa. Skuteczne może okazać się także przytknięcie palca do czubka nosa lub lekkie dmuchanie w pysk i nos. Niekiedy kichanie wsteczne powinno wówczas ustąpić, jednakże nie obowiązują w tej kwestii ścisłe reguły. Wszystkie te działania mają na celu umożliwienie psu kilkukrotnego przełknięcia, co zazwyczaj hamuje skurcz mięśni odpowiedzialnych za kichanie wsteczne. Podczas ataku kataru wstecznego na pewno warto wyprowadzić psa do chłodniejszego miejsca lub na zewnątrz, gdzie łatwiej mu będzie oddychać. Kluczowe będzie także uspokojenie zwierzęcia i zapewnienie mu bezstresowej atmosfery. O czym może świadczyć katar wsteczny u psa? Katar wsteczny u psa zazwyczaj jest spowodowany samoistnymi lub alergicznymi podrażnieniami lub stanami zapalnymi w klatce piersiowej, gardle, przewodzie nosowym i w obrębie krtani. W niektórych przypadkach mogą być wywołane: wdychaniem drażniących substancji (takich jak pyłki lub substancje o intensywnych zapachu); ciągnięciem na smyczy; nadmiernym podnieceniem (spowodowanym zarówno falą radością, jak i złością np. po bójce z innym psem); wpadnięciem czegoś do gardła – niekiedy taka substancja lub przedmiot może zostać wciągnięty przy wdechu do dróg oddechowych psa, co powoduje swędzenie; nagłą zmianą temperatury otoczenia; Zbyt mocne ciągnięcie na smyczy może wywołać atak kaszlu wstecznego ©Shutterstock Niestety, zdarza się również, że katar wsteczny jest objawem towarzyszącym poważniejszym schorzeniom: problemom neurologicznymi (podrażnieniami lub uszkodzeniami nerwów); polipom lub innym zmianom o charakterze nowotworowym; chorobom serca we wczesnym stadium, które nie dają jeszcze widocznych objawów. Choć katar wsteczny u psa może wywołać zaniepokojenie właściciela, to w większości przypadków nie powinien być powodem do niepokoju. Zwierzęta zmagające się z tym zjawiskiem nie wymagają zazwyczaj przyjmowania leków, jednakże, w niektórych przypadkach, lekarz może zalecić bardziej wrażliwym czworonogom łagodzące leki przeciwhistaminowe. Pamiętajmy, że u zdrowych psów katar wsteczny może pojawiać się co jakiś czas w różnych etapach życia, a u ras mających do tego predyspozycje – nawet kilka razy dziennie. Dopiero w przypadku, gdy zaczyna dokuczać zwierzęciu nader często, ma ostry przebieg i towarzyszą mu odruchy wymiotne, powinniśmy udać się do lekarza weterynarii, który dokładnie oceni stan zdrowia psa i zleci dalsze postępowanie. Istotne będzie wykluczenie takich dolegliwości jak zapadanie tchawicy, infekcje układu oddechowego czy kaszel kenelowy. Jeśli problem ma charakter przewlekły i związany jest z alergią, to istotne jest zidentyfikowanie szkodliwego czynnika lub substancji, co pomoże wykluczyć go z otoczenia zwierzęcia i zminimalizować dokuczliwe objawy. Konsultacja: lekarz weterynarii Franek Paśko

czerwona wstążka u psa