W tym konkretnym przypadku Bog jest Szatanem, a Szatan Bogiem. Bog kieruje Szatanem, bo przeciez gdyby był szatanski Szatan to na zlosc Bogu wcale by nie smażył ludzi w piekle. Szatan robi co mu judaistyczny Bog każe. Innymi słowy, w Biblii sprzecznosc goni sprzecznosc. Jeden problem- i to duży- z próbą opisania tego jak szatan i demony wyglądają jest to, że są duchami. Duchy są, z definicji nie cielesne, i nie jest możliwe przypisanie im cech fizycznych. Jako istoty duchowe, demony nie mają nosów, oczu, rąk, stóp, ogonów czy czegokolwiek, czego możemy wypatrywać do sporządzenia opisu. Wracając do Ks. Sędziów. Widzimy więc, że dosłownie wiatr czy duch się rozpalił – czyli coś niewidocznego w środku człowieka – a więc jego myśli, sprawiły, że jego zachowanie wyglądało tak, a nie inaczej. W księdze Ezechiela 20:32 czytamy w Biblii Poznańskiej o myśli, natomiast w oryginale mamy RUACH. Podobnie, chodzi o Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy; Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga. Święci dają nam rady, jak dojrzewać i owocować duchowo. Wskazówki w cytatach. Decyzja Jezusa, by przyjąć mękę i wytrwać w niej, jest także historią walki i zwycięstwa. Paradoksalnego, bo płynącego ze zgody na doświadczenie, które po ludzku wydaje się klęską. Krzyż jest też przestrzenią, w której spotyka się Szatan - Analiza Biblijnej Postaci. Odblokuj dostęp do 14324 filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów! Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. . Balial, Beliar, Mastema, Apollyon, Sammael, Asmodeusz — są to imiona w starożytnych pismach żydowskich przypisywane przywódcy sił wrogich Bogu. W literaturze religijnej starożytnego Wschodu uosobienie zła posiada potęgę i moc istoty prawie boskiej. Na tym tle uderza umiarkowanie Biblii, które można tłumaczyć troską o zachowanie prawdy o jedynym Bogu, Stwórcy całego świata widzialnego i niewidzialnego. Na samym początku istnienia człowieka pojawia się wąż, który — chociaż obdarzony nadzwyczajnymi zdolnościami i wiedzą, „najbardziej przebiegły ze wszystkich zwierząt” (Rdz 3,1) — jest jednak stworzeniem Bożym. Szatan różni się od innych aniołów Pana Boga zaciekłą wrogością wobec człowieka wiernego Bogu (Hi 1—3). Dlaczego duch stworzony przez Boga usiłuje zniszczyć przyjaźń między Bogiem a człowiekiem, wyjaśnia Księga Mądrości, w której słowo greckiego pochodzenia „diabeł” odpowiada hebrajskiemu imieniu „Szatan”: „A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą” (Mdr 2,24). Pragnienie zniszczenia przyjaźni między Bogiem a człowiekiem ujawnia się we wrogości Szatana wobec Jezusa Chrystusa — prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka. Diabeł występuje przeciw Niemu w potrójnym kuszeniu na pustyni (Mt 4,1—11). Panowanie Szatana jest przeciwieństwem królestwa Bożego (Mk 3,23—27; Łk 11,20). Inspiruje on przeciwników Chrystusa, którzy doprowadzają do ukrzyżowania i śmierci Jezusa (J 8,44). Sukces Szatana jest pozorny i nietrwały, „książę tego świata” zostaje „strącony na ziemię” (J 12,31), a władza nad światem podstępnie proponowana przez kusiciela należy ostatecznie do Chrystusa (Mt 28,18; Flp 2,9—11). Strącenie Szatana nie oznacza, że jego niebezpieczeństwo zupełnie minęło: Szatan przeszkadza Pawłowi w udaniu się do Tesaloniki (1 Tes 2,18) i zadaje mu cierpienia cielesne (2 Kor 12,7); Piotr porównuje diabła do wygłodzonego lwa, który krąży, szukając kogo by pożreć (1 P 5,8); o jego podstępach, oszustwach i krętactwach opowiada Nowy Testament i uczy historia Kościoła. Wiemy o nich z osobistego doświadczenia. Jeśli zagrożenie działalnością Szatana trwa dalej, na czym więc polega zwycięstwo Chrystusa nad Szatanem? Odpowiedź przynoszą ostatnie strony Pisma Świętego: droga do Boga nie jest zamknięta, przed Bogiem nikt nas już nie oczernia i nie oskarża, ponieważ „został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i Szatan, zwodzący całą zamieszkaną ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie” (Ap 12,9). Od losu przeznaczonego ostatecznie Szatanowi — „diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok; i będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków” (Ap 20,10) — będziemy na pewno wybawieni, jeśli tylko będziemy podążać za Jezusem, który otworzył nam dostęp do Boga i do Niego nas nieustannie pociąga. am opr. mg/mg książki z kategorii Beletrystyka wszystkie fantasy, science fiction horror klasyka kryminał, sensacja, thriller literatura młodzieżowa literatura piękna powieść historyczna Literatura faktu wszystkie biografia, autobiografia, pamiętnik reportaż publicystyka literacka, eseje Literatura popularnonaukowa wszystkie filozofia, etyka historia Literatura dziecięca wszystkie literatura dziecięca Poezja, dramat, satyra wszystkie poezja satyra utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia) Pozostałe wszystkie film, kino, telewizja religia Tagi Najpopularniejsze: Najpopularniejsze: szatan #człowiek #los... #człowiek... #człowiek #mrok... #człowiek... #człowiek... #człowiek ludzie... #człowiekczłowiek... #córka #ojciec... #córkalasu #... #dalekowysoko... #dalma... #dama #matka... #dama #miłość #u... #damon #stefano... #danielle l.... #danielljensen... #dar... #dark #romans... #darkling #alina... #darkling... #darkromans #dary #relacje #daryanioła #day #badday #decyzja #wybór #decyzje... #demoniczna ospa #depresja #depresja... #depresja... Autorzy Najpopularniejsi: Najpopularniejsi: Stephen King Fiodor Dostojewski Margit Sandemo Adam Mickiewicz Phyllis Christine Cast Zbigniew Herbert Kristin Cast Marcin Świetlicki Joseph Conrad Truman Capote José Saramago Arthur Schopenhauer Sue Townsend Agnieszka Hałas Nikos Kazantzakis Cykle Najpopularniejsze: Najpopularniejsze: Ao no Exorcist Lucyfer Czasy Ostateczne Literatura na świecie Komisarz Wątroba Rod Semberków Dzieje rodu Białeckich Inferno (SF cycle) Sortuj: Jeżeli szatan nie istnieje, jeżeli go stworzył człowiek, to stworzył na swoje podobieństwo. Dodał/a: Krzysiek W Panienka zmarszczyła czoło, jak gdyby miała wygłosić uczoną rozprawę i pragnęła to uczynić z wielką rozwagą. "Jak ona ślicznie marszczy czoło" - pomyślał Adam. Gdyby panience przyszedł do głowy dość nieprawdopodobny pomysł, aby ni z tego, ni z owego kopnąć stół, Adaś pomyślałby z zachwytem: "Jak ona ślicznie kopie stół". Dodał/a: Bastete -Sam go sobie znajdę. Nie potrzebuje pomocy. Patrzcie na te trzy ekrany - wskazał palcem. - Włączę podgląd na ten żeński pomiot Szatana. Lucek odchrząknął znacząco, lecz zapracowany anioł nie zwrócił na niego najmniejszej uwagi. Dodał/a: Killjoys Jeśli wierzysz, że Bóg stworzył szatana, to musisz zdawać sobie sprawę, że jego moc pochodzi od Boga i że szatan jest po prostu dzieckiem Boga, a więc i my jesteśmy dziećmi Boga. Nie ma dzieci szatana, naprawdę. Dodał/a: fochinii Bardzo dziwne rzeczy tam mówią(...) Na przykład, że główną winą Szatana było to, że zachciało mu się sławy i oddawania sobie czci... Wcześniej myślałem, że to wszystko było dużo poważniejsze. A tu się okazuje, że to po prostu zazdrość. Czy świat jest tak prosty, że wszystko kręci się wokół tego, że ktoś się z kimś nie podzielił sławą i wyznawcami? Dodał/a: Marcin Pewne trudności powstały przy kwestii Szatana ( ... ) Toż z nim jak z kanalizacją - przykre to lecz niezbędne. Gdyby nie było Szatana, musiałby Bóg sam doglądać piekieł, co źle by się rymowało z jego nieskończoną dobrocią. Zawszeć poręczniej wydelegować kogoś do tak delikatnych spraw. Dodał/a: Ewa Buszac-Piątkowska Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem? Dodał/a: Meteorytka Jeden człowiek to święty. Jeśli spotka się dwoje ludzi odmiennej płci, zrodzi się między nimi miłość. Jeżeli spotkają się trzy osoby, natychmiast utworzą coś, co nazywamy społeczeństwem. Cztery osoby zbudują piramidę. Pięć wygna jedną osobę ze swojej grupy. Sześć wynajdzie nienawiść. Siedem po paru latach zacznie toczyć ze sobą wojny. Być może człowiek stworzony został przez Boga, ale społeczeństwo powstało na wzór Szatana, który wciąż próbuje odzyskać wszystko, co utracił. Dodał/a: Justyna -Ty pomiocie Szatana!!!Jak śmiesz?! hmm... Lucek by się chyba zdenerwował. Wątpię by ucieszyły go insynuacje, że możemy być spokrewnieni. Dodał/a: Nihilist Ja postrzegam Szatana jako bardzo użyteczny wynalazek ludzi. Dobrze jest mieć kogo obarczyć winą za swoje zatajone złe uczynki. Nikt nie wie, ile z wiary w diabła jest wymysłem księży, by mogli umocnić swą władzę nad ludźmi. Dodał/a: Renata Poprzednie 1 2 3 4 5 6 ... 12 13 Następne Popularne artykuły Apokalipsa św. JanaTysiącletnie królestwo1 201 Potem ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści2 i wielki łańcuch w ręce. 2 I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat3. 3 I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony4. 4 I ujrzałem trony - a na nich zasiedli [sędziowie], i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem. 5 A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat się skończyło. To jest pierwsze zmartwychwstanie5. 6 Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga6, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat. Walka ostateczna i potępienie wrogów Boga7 7 A gdy się skończy tysiąc lat, z więzienia swego szatan zostanie zwolniony. 8 I wyjdzie, by omamić narody z czterech narożników ziemi, Goga i Magoga8, by ich zgromadzić na bój, a liczba ich jak piasek morski. 9 Wyszli oni na powierzchnię ziemi i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane9; a zstąpił ogień od Boga z nieba i pochłonął ich. 10 A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków10. Sąd nad narodami11 11 Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. 12 I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. 13 I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. 14 A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia12. To jest śmierć druga - jezioro ognia. 15 Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia. ODPOWIEDZI W SPRAWACH DONIOSŁYCHSPRAWY ŚWIĘTEJ SPOŁECZNOŚCIMałżeństwo 71 Co do spraw, o których pisaliście, to dobrze jest człowiekowi nie łączyć się z kobietą. 2 Ze względu jednak na niebezpieczeństwo rozpusty niech każdy ma swoją żonę, a każda swojego męża. 3 Mąż niech oddaje powinność żonie, podobnie też żona mężowi. 4 Żona nie rozporządza własnym ciałem, lecz jej mąż; podobnie też i mąż nie rozporządza własnym ciałem, ale żona. 5 Nie unikajcie jedno drugiego, chyba że na pewien czas, za obopólną zgodą, by oddać się modlitwie; potem znów wróćcie do siebie, aby - wskutek niewstrzemięźliwości waszej - nie kusił was szatan. 6 To, co mówię, pochodzi z wyrozumiałości, a nie z nakazu. 7 Pragnąłbym, aby wszyscy byli jak i ja1, lecz każdy otrzymuje własny dar1 od Boga: jeden taki, a drugi taki. 8 Tym zaś, którzy nie wstąpili w związki małżeńskie, oraz tym, którzy już owdowieli, mówię: dobrze będzie, jeśli pozostaną jak i ja. 9 Lecz jeśli nie potrafiliby zapanować nad sobą, niech wstępują w związki małżeńskie! Lepiej jest bowiem żyć w małżeństwie, niż płonąć. 10 Tym zaś, którzy trwają w związkach małżeńskich, nakazuję nie ja, lecz Pan2: Żona niech nie odchodzi od swego męża! 11 Gdyby zaś odeszła, niech pozostanie samotną albo niech się pojedna ze swym mężem. Mąż również niech nie oddala żony. 12 Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli któryś z braci ma żonę niewierzącą i ta chce razem z nim mieszkać, niech jej nie oddala! 13 Podobnie jeśli jakaś żona ma niewierzącego męża i ten chce razem z nią mieszkać, niech się z nim nie rozstaje! 14 Uświęca się bowiem mąż niewierzący dzięki swej żonie, podobnie jak świętość osiągnie niewierząca żona przez "brata"3. W przeciwnym wypadku dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte3. 15 Lecz jeśliby strona niewierząca chciała odejść, niech odejdzie! Nie jest skrępowany ani "brat", ani "siostra" w tym wypadku4. Albowiem do życia w pokoju powołał nas Bóg. 16 A skądże zresztą możesz wiedzieć, żono, że zbawisz twego męża? Albo czy jesteś pewien, mężu, że zbawisz twoją żonę?5Stan społeczny 17 Zresztą niech każdy postępuje tak, jak mu Pan wyznaczył, zgodnie z tym, do czego Bóg go powołał. Ja tak właśnie nauczam we wszystkich Kościołach. 18 Jeśli ktoś został powołany jako obrzezany, niech nie pozbywa się znaku obrzezania; jeśli zaś ktoś został powołany jako nieobrzezany, niech się nie poddaje obrzezaniu! 19 Niczym jest zarówno obrzezanie, jak i nieobrzezanie, a ważne jest tylko zachowywanie przykazań Bożych. 20 Każdy przeto niech pozostanie w takim stanie, w jakim został powołany. 21 Zostałeś powołany jako niewolnik? Nie martw się! Owszem, nawet jeśli możesz stać się wolnym, raczej skorzystaj [z twego niewolnictwa]!6 22 Albowiem ten, kto został powołany w Panu jako niewolnik, jest wyzwoleńcem Pana. Podobnie i ten, kto został powołany jako wolny, staje się niewolnikiem Chrystusa. 23 Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci7. Nie bądźcie więc niewolnikami ludzi7. 24 Bracia, niech przeto każdy trwa u Boga w takim stanie, w jakim został powołany. Wyższość dziewictwa 25 Nie mam zaś nakazu Pańskiego co do dziewic, lecz daję radę jako ten, który - wskutek doznanego od Pana miłosierdzia - godzien jest, aby mu wierzono. 26 Uważam, iż przy obecnych utrapieniach8 dobrze jest tak zostać, dobrze to dla człowieka tak żyć. 27 Jesteś związany z żoną? Nie usiłuj odłączać się od niej! Jesteś wolny? Nie szukaj żony! 28 Ale jeżeli się ożenisz, nie grzeszysz. Podobnie i dziewica, jeśli wychodzi za mąż, nie grzeszy. Tacy jednak cierpieć będą udręki w ciele, a ja chciałbym ich wam oszczędzić9. 29 Mówię, bracia, czas jest krótki10. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci10, 30 a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; 31 ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata. 32 Chciałbym, żebyście byli wolni od utrapień. Człowiek bezżenny troszczy się o sprawy Pana, o to, jak by się przypodobać Panu. 33 Ten zaś, kto wstąpił w związek małżeński, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać żonie. 34 I doznaje rozterki. Podobnie i kobieta: niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, o to, by była święta i ciałem, i duchem. Ta zaś, która wyszła za mąż, zabiega o sprawy świata, o to, jak by się przypodobać mężowi. 35 Mówię to dla waszego pożytku, nie zaś, by zastawiać na was pułapkę; po to, byście godnie i z upodobaniem trwali przy Panu. 36 11 Jeżeli ktoś jednak uważa, że nieuczciwość popełnia wobec swej dziewicy, jako że przeszły już jej lata i jest przekonany, że tak powinien postąpić, niech czyni, co chce: nie grzeszy; niech się pobiorą! 37 Lecz jeśli ktoś, bez jakiegokolwiek przymusu, w pełni panując nad swoją wolą, postanowił sobie mocno w sercu zachować nietkniętą swoją dziewicę, dobrze czyni. 38 Tak więc dobrze czyni, kto poślubia swoją dziewicę, a jeszcze lepiej ten, kto jej nie poślubia. 39 Żona związana jest tak długo, jak długo żyje jej mąż. Jeżeli mąż umrze, może poślubić kogo chce, byleby w Panu12. 40 Szczęśliwszą jednak będzie, jeżeli pozostanie tak, jak jest, zgodnie z moją radą. A wydaje mi się, że ja też mam Ducha Bożego13. Zaraz po chrzcie w Jordanie, gdzie Pan Jezus uświęcił wodę, Duch wyprowadził Go na pustynię (Mk 1,12). Pustynia w tamtych czasach miała wiele znaczeń, także tych najgorszych, jako miejsce opuszczone przez Boga, miejsce demonów, pokusy i śmierci. Duch wyprowadził jednak Jezusa na pustynię aby i ten wrogi teren uświęcił swoją obecnością i swoim zwycięstwem. Na pustyni dochodzi bowiem do pierwszego starcia z szatanem. Starcia zwycięskiego, jak słyszymy w Ewangelii, dzięki któremu dowiadujemy się, że pokusy można jednak pokonać i że żadna z nich nie jest ponad siły człowieka. Jak to jest, zastanawiają się niektórzy, że mimo swej inteligencji i przebiegłości szatan porywa się na kuszenie Jezusa: musiał przecież zdawać sobie sprawę, że przegra! A jednak jego pycha doprowadza go do głupoty, bo jak inaczej nazwać kuszenie Syna Bożego i odkrycie przed ludźmi swoich kart. Od tamtej chwili wiemy już bowiem kogo przede wszystkim szatan kusi. Kusi podobnych do Jezusa, świętych i dobrych. Miernoty, ludzi w szponach nałogów, tych nie musi, no chyba, że do jeszcze większego zła, ale prawdziwą batalię toczy ze szlachetnymi i prawymi. W Rozmowach z Ojcami Jana Kasjana starzec Apollo upomina pewnego mnicha: - nie szczyć się, nie wynoś, żeś jest wolny od pokus, bo może to tylko znak, że szatan tobą gardzi i nie zalicza Cię do grona tych, którzy swoim postępem i świętością pobudzają go do walki?. Dzisiejsza Ewangelia mówi na także wyraźnie kiedy szatan kusi. Do Jezusa przystąpił tuż przed Jego pierwszym wystąpieniem i rozpoczęciem publicznej działalności. Zdaniem niektórych komentatorów Jezus właśnie po to udał się na pustynię aby lepiej przygotować się do tego zadania, odprawiając długie, czterdziestodniowe "rekolekcje". Szatan uderzy zawsze, gdy człowiek przygotowuje się do rzeczy wielkich, gdy stara się uczynić coś dobrego, gdy pragnie zbliżyć się do Boga. Kusząc Jezusa na pustyni szatan ujawnia także swoje "ulubione tematy" (bogactwo, władza i sława), oraz to w jaki sposób kusi człowieka. A kusi zawsze rzeczami dobrymi i pięknymi, bo gdyby ukazywał zło, nie byłoby tylu chętnych. Najważniejszym przesłaniem dzisiejszej Ewangelii jest jednak to, że szatanowi można się oprzeć, nie ulec jego pokusom, że można go pokonać. Św. Mateusz (Mt 4, 1-11) i św. Łukasz (Łk 4, 1-13), którzy obszerniej opisują nam tę sceną, powiedzą, że Chrystusa zwyciężył szatana orężem Słowa Bożego. Rzeczywiście, każdą szatańską pokusę demaskuje i zwycięża odpowiednim fragmentem Pisma świętego. Rodzi się pytanie o naszą znajomość Biblii. Czy równie dobrze jak sportowców, piosenkarzy, bohaterów seriali, znamy postaci tej Świętej Księgi? Czy podobnie jak numery telefonów, rozmaite piny i loginy znamy na pamięć cytaty Pisma? Jeśli szukamy jakiegoś postanowienia na Wielki Post - zacznijmy czytać Biblię. ____________________ Panie Jezu, dobrze wiemy, że w naszym życiu będziemy musieli przejść przez rożne pustynie: pustynię smutku i cierpienia, pustynię choroby i samotności, pustynię niesprawiedliwości i krzywdy. Nie pozwól jednak, Panie, abyśmy ulegli pojawiającym się wtedy pokusom; wlej w nasze serce ufność i nadzieję, że nie jesteśmy sami, a kiedy trzeba ześlij nam Aniołów, aby nas wspomagali (por. Mk 1,13). Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.

szatan w biblii cytaty